Προσπαθήσατε ποτέ να εξηγήσετε κάτι σε κάποιον και δεν καταφέρατε να καταλάβετε εντελώς την άποψή σας; Προσπαθήσατε να απλοποιήσετε μια περίπλοκη ιδέα για κάποιον άλλο και δεν καταλήξατε πουθενά; Ο υπότιτλος του Supercommunicator^{(Supercommunicator)} είναι "Εξηγώντας το περίπλοκο ώστε να μπορεί να καταλάβει ο καθένας." ^{("Explaining the complicated so anyone can understand.")}Επειδή είμαι όπως πολλοί άνθρωποι και μερικές φορές αντιμετωπίζω προβλήματα προσπαθώντας να εξηγήσω κάτι που καταλαβαίνω, ώστε κάποιος άλλος να το καταλάβει, με ενδιέφερε πολύ να δω αν αυτό το βιβλίο θα μπορούσε να με διδάξει πώς να επικοινωνώ πιο καθαρά. Ικανοποίησε τις προσδοκίες μου; Ας^(Let) δούμε.

Ένας απλός οδηγός… ή ίσως όχι

Ο συγγραφέας ξεκινά με το να καυχιέται για τον εαυτό του για πολλές σελίδες, κάτι που με εξέπληξε λίγο. Έχω συνηθίσει οι συγγραφείς να αναφέρουν τα διαπιστευτήριά τους σε ένα παράρτημα ή σε μια ενότητα Σημειώσεις Συγγραφέα^{(Author's Notes)} ή ακόμα και σε μορφή ακραίων στοιχείων στο σακάκι του βιβλίου. Φαίνεται ότι ο κ. Frank J. Pietrucha^{(Mr. Frank J. Pietrucha)} θέλει όλοι να γνωρίζουν όλα τα επιτεύγματά του, ως εισαγωγή στο βιβλίο του.

Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει εάν η εισαγωγή ήταν γραμμένη σε σαφή, απλή γλώσσα — αλλά δεν είναι. Ακολουθεί ένα δείγμα κειμένου: "Η δουλειά μου είναι να διασφαλίσω ότι οι έννοιες των πελατών μου αρθρώνονται με τρόπο που δίνει νόημα στις ιδέες τους και μετατρέπει τα περίπλοκα σε κάτι κατανοητό." Ως κάποιος που κάποτε έγραφε εγχειρίδια λογισμικού, μεταφράζοντας τον προγραμματιστή στα καθημερινά αγγλικά^(English) , θα έλεγα: "Μερικές φορές οι έννοιες που είναι απολύτως λογικές για τους πελάτες μου είναι πολύ γεμάτες ορολογία για να κατανοήσουν οι άλλοι. Η δουλειά μου είναι να βεβαιωθώ ότι όλοι μπορούν να καταλάβουν τι μιλάνε οι πελάτες μου». ^{("Sometimes concepts that make perfect sense to my clients are too full of jargon for others to grasp. My job is to make sure everyone can understand what my clients are talking about.")}Το τελευταίο μέρος του εισαγωγικού κεφαλαίου ήταν όπου πιθανώς θα είχα σταματήσει να διαβάζω το βιβλίο αν δεν μου ζητούσαν να το αναθεωρήσω. Δείτε τι πιστεύετε:"Ιδανικά, οι περισσότερες από τις προτάσεις μου θα αγκαλιάζονταν από έναν κόσμο έτοιμο να επικοινωνήσει πιο αποτελεσματικά το περίπλοκο περιεχόμενο. Αλλά στην πραγματικότητα, μερικοί οργανισμοί προσκολλώνται στην τυπικότητα και τους στάσιμους τρόπους του παρελθόντος. Η κρίση σας είναι απαραίτητη για να καθοριστεί η δυνατότητα εφαρμογής του περιεχομένου σε αυτό το βιβλίο στην περίπτωσή σας. Ίσως αξίζει τον κόπο να είστε λάτρης και να σφυρηλατήσετε ένα νέο στυλ επικοινωνίας για την εταιρεία σας — ωστόσο, εάν το παρακάνετε, θα μπορούσε να σημαίνει επαγγελματικό πρόβλημα. Όταν είναι δυνατόν, κάνω ό,τι μπορώ για να επισημάνω ποιες προσεγγίσεις χρησιμοποιήστε για ποιο κοινό, αλλά να προσέχετε αυτά τα θέματα μόνοι σας."

Θα μπορούσε, θα μπορούσε, θα έπρεπε

Ο πίνακας περιεχομένων για το Supercommunicator φαίνεται πολλά υποσχόμενος και περιλαμβάνει θέματα όπως: πώς η ψηφιακή τεχνολογία αλλάζει την επικοινωνία, πολυμέσα, συμβουλές για ειδικούς περιεχομένου (ελπίζαμε να βρούμε κάποιες καλές συμβουλές για bloggers όπως εμείς), πώς να απλοποιήσετε το περιεχόμενό σας, γραφικά για παρουσιάσεις, εξατομίκευση κ.λπ. Δυστυχώς το βιβλίο απλώς δεν ανταποκρίνεται στις υποσχέσεις του. Υπάρχει μια ενότητα για την ψηφιακή τεχνολογία και τα πολυμέσα και την εύρεση των κατάλληλων μέσων για την καλύτερη απόδοση του περιεχομένου σας. Αλλά η γραφή κάθε άλλο παρά απλή είναι: «Τα νέα εργαλεία πολυμέσων διευκολύνουν έναν αμφίδρομο διάλογο που εμπλέκεται όπως ενημερώνουν». Riiiiiiiiiight . Υπάρχει μια ενότητα που ονομάζεται Know Thy Audience που ξεκινά με μια ιστορία για τον κύριο Pietrucha^{(Mr. Pietrucha)}τις εμπειρίες του στη Χιλή^(Chile) , λαμβάνοντας συνέντευξη από ένα κορυφαίο στέλεχος που ξεκίνησε μια εξήγηση για τη νέα τεχνολογία που ο κ. Pietrucha^{(Mr. Pietrucha)} δεν μπορούσε να καταλάβει. Αντί όμως να μιλήσει και να πει ότι δεν καταλάβαινε, ο κ. Πιετρούχα^{(Mr. Pietrucha)} ένιωσε ότι εναπόκειται στο στέλεχος να «διαβάσει τις εκφράσεις στο πρόσωπό μου»^{("read the expressions on my face")} και να καταλάβει ότι είχε χαθεί προ πολλού. Θα περίμενε πραγματικά ένας "υπερεπικοινωνιακός" από το άλλο άτομο να είναι αναγνώστης προσώπου (ή μυαλού) αντί, ω, να επικοινωνεί^{(communicating)}η δυσκολία? Η ενότητα μιλά επίσης εκτενώς για την έρευνα αγοράς και γιατί μπορεί να συμβάλει στη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα σε αυτό που ένας οργανισμός πιστεύει ότι θα ενδιαφέρει το κοινό-στόχο του και σε αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει το κοινό. Υπάρχουν επίσης καλές προτάσεις για τρόπους χαμηλού κόστους. μερικές έρευνες αγοράς μόνοι σας. Και μετά η ενότητα τελειώνει με αυτό: "Οπλισμένοι με τις σωστές πληροφορίες για το κοινό-στόχο σας, μπορείτε να προσφέρετε περιεχόμενο υψηλής εστίασης στο προϊόν επικοινωνίας σας." Το προϊόν επικοινωνίας σας; Τι είναι αυτό? Ενα φυλλάδιο? Παρουσίαση PowerPoint; Ένα smartphone; Η ενότητα που ονομάζεται Know Thy Subject περιέχει αυτό το cunker:«Με όλα όσα έχω να πω σχετικά με τη σημασία του να γνωρίζεις το αντικείμενό σου, μπορεί να εκπλαγείς όταν μάθεις ότι δεν έχω επίσημο υπόβαθρο στην επιστήμη, την τεχνολογία, το δίκαιο, τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες ή απλώς για οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο—εκτός από τις επικοινωνίες ότι με έχουν προσλάβει να επικοινωνήσω». Τι ακριβώς είναι οι «επικοινωνίες για τις οποίες έχω προσληφθεί να επικοινωνήσω»;^{("communications that I've been hired to communicate"?)}

Ας κάνουμε τη μεγάλη ιστορία σύντομη

Θα μπορούσα να συνεχίσω να μιλάω για το υπόλοιπο του βιβλίου, αλλά ειλικρινά, αν δεν έχω μεταφέρει τη γνώμη μου για τον Supercommunicator μέχρι τώρα, σίγουρα θα έχω αποτύχει στη δουλειά μου ως καθημερινή επικοινωνία. 🙂 Θέλετε να δείτε πώς να εξηγήσετε τα πράγματα σε σαφή γλώσσα που μπορεί να καταλάβει ο καθένας; Πηγαίνετε στη δημόσια βιβλιοθήκη της περιοχής σας και δείτε οποιαδήποτε από τις συλλογές δοκιμίων του Isaac Asimov . Θα συνιστούσα ιδιαίτερα το The Tragedy of the Moon^{(The Tragedy of the Moon)} , το οποίο περιέχει ένα δοκίμιο που ονομάζεται "The Ancient and the Ultimate". Είναι όλα για βιβλία.

Ετυμηγορία

Το βιβλίο καταρρέει από την αρχή και δεν σηκώνεται αργότερα. Είναι γεμάτο με αντικατασταθείσες παραγράφους, αυτοπροβολή και μπερδεμένη ορολογία. Ήταν εντελώς οδυνηρό να διαβάζω, ίσως επειδή έχω περάσει τόσα πολλά χρόνια διαβάζοντας βιβλία ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ^(REAL) υπερ-επικοινωνιακών.

Book Review - Supercommunicator by Frank J. Pietrucha

Have you eνer tried to explain something to sоmeone and completely failed to get your point across? Hаve you tried to simplify a comрlicated concept for sоmeone else and gotten nowhere? Supercommunicator's subtitle is "Explaining the complicated so anyone can understand." Since I'm like many people and sometimes run into trouble trying to explain something that I understand so someone else can understand it, I was very interested to see if this book could teach me how to communicate more clearly. Did it live up to my expectations? Let's see.

A simple guide… or maybe not

The author begins by bragging about himself for several pages, which took me a little by surprise. I'm accustomed to authors laying out their credentials in an appendix or an Author's Notes section or even in blurb form on the book jacket. It appears that Mr. Frank J. Pietrucha wants everyone to know about all his accomplishments, as an introduction to his book.

That might work if the introduction were written in clear, simple language—but it's not. Here's some sample text: "My job is to make sure my clients' concepts are articulated in a way that brings meaning to their ideas and turns the complicated into something understandable." As someone who once wrote software manuals, translating programmer-speak into everyday English, I would have said "Sometimes concepts that make perfect sense to my clients are too full of jargon for others to grasp. My job is to make sure everyone can understand what my clients are talking about." The last part of the introductory chapter was where I probably would have stopped reading the book if I had not been asked to review it. See what you think: "Ideally, most of my suggestions would be embraced by a world ready to communicate complicated content more effectively. But in actuality, some organizations cling to the formality and stilted ways of yesteryears. Your judgment is necessary to determine the applicability of content in this book to your situation. It may be worthwhile for you to be a maverick and forge a new communication style for your company—yet, if you go too far it could mean professional trouble. When possible, I do my best to point out what approaches to use for which audiences, but do be mindful of these matters on your own."

Woulda, coulda, shoulda

The table of contents for Supercommunicator looks promising and it includes subjects like: how digital technology is changing communication, multimedia, advice for content experts (we were hoping to find some good tips for bloggers like us), how to simplify your content, visuals for presentations, personalization, etc. Unfortunately the book just doesn't live up to its promises. There's a section on digital technology and multimedia, and finding the right media to best deliver your content. But the writing is anything but simple: "New multimedia tools facilitate a bidirectional dialogue that engages as they inform." Riiiiiiiiiight. There's a section called Know Thy Audience that begins with a story about Mr. Pietrucha's experiences in Chile, interviewing a top executive who launched into an explanation of new technology that Mr. Pietrucha could not understand. But instead of speaking up and saying that he didn't understand, Mr. Pietrucha felt that it was up to the executive to "read the expressions on my face" and figure out that he had long since gotten lost. Would a "supercommunicator" really expect the other person to be a face (or mind) reader instead of, oh, communicating the difficulty? The section also talks at length about market research and why it can help bridge the gap between what an organization thinks its target audience will be interested in, and what the audience is actually interested in. There are also good suggestions for low cost ways to do some market surveys on your own. And then the section ends with this: "Armed with the right information about your target audience, you can deliver highly focused content in your communication product." Your communication product? What's that? A brochure? A PowerPoint presentation? A smartphone? The section called Know Thy Subject contains this clunker: "With all I have to say about the importance of knowing thy subject, you may be surprised to learn that I don't have a formal background in science, technology, law, financial services, or just about any other subject—other than communications that I've been hired to communicate." What exactly are "communications that I've been hired to communicate"?

Let's make the long story short

I could go on talking about the rest of the book, but honestly, If I haven't conveyed my opinion of Supercommunicator by now, I surely will have failed in my job as an everyday communicator. 🙂 Want to see how to explain things in clear language that anyone can understand? Go to your local public library and check out any of Isaac Asimov's collections of essays. I would especially recommend The Tragedy of the Moon, which contains an essay called "The Ancient and the Ultimate." It's all about books.

Verdict

The book falls flat from the get-go and it doesn't pick itself up later on. It's full of overwritten paragraphs, self-promotion and confusing jargon. It was downright painful to read, perhaps because I have spent so many years reading books by REAL super-communicators.

Related posts

• Κριτική βιβλίου - Fitness for Geeks

• Κριτική βιβλίου - The Cult of LEGO - για όλους τους θαυμαστές της LEGO εκεί έξω

• Κριτική βιβλίου - Ξεκινώντας με το Windows Live Movie Maker

• Μια πραγματική κριτική του #tweetsmart - Ένα βιβλίο για το Twitter

• Review Book - Windows 8.1 The Missing Manual, από τον David Pogue

• Κριτική βιβλίου - Ομαδική συνεργασία, με χρήση του Microsoft Office για πιο αποτελεσματική ομαδική εργασία

• Κριτική βιβλίου - Windows 7 Απλό και απλό

• Κριτική βιβλίου - Microsoft Office 2010 Inside Out

• Κριτική βιβλίου - Αναφορά γραφείου All-in-One Networking Home για Dummies

• Κριτική βιβλίου - Μυστικά των Windows 8

• Κριτική βιβλίου - Ενοχλήσεις των Windows 7

• Κριτική βιβλίου - Windows 8 για Dummies, από τον Andy Rathbone

• Αναθεώρηση βιβλίου - Microsoft Office Professional 2010 Βήμα προς βήμα

• Αναθεώρηση βιβλίου - Microsoft Office 365 για Dummies

• Κριτική βιβλίου - Windows 8 Plain & Simple, από τη Nancy Muir

• Βιβλιοκρισία - Αποτελεσματική Διαχείριση Χρόνου

• Ανασκόπηση βιβλίου - Υπολογισμός με Windows 7 για ηλικιωμένους και σοφότερους

• Κριτική βιβλίου - Πάρτε τον έλεγχο του απορρήτου σας στο Διαδίκτυο, από τον Joe Kissell

• Αναθεώρηση βιβλίου - Windows 7 σε λειτουργία και λειτουργία

• Αναθεώρηση βιβλίου - Microsoft Office Professional 2013 Βήμα προς βήμα