Νόμος της ΕΕ για την Προστασία Δεδομένων - Δικαίωμα στη λήθη

Η ιστορία ξεκινά όταν το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης(European Union Court) αποφάσισε ότι τα δεδομένα πρέπει να διατηρηθούν για μελλοντικές αναφορές. Σύμφωνα με τον κανονισμό, όλοι οι ιστότοποι και άλλα πράγματα στο Διαδίκτυο έπρεπε να διατηρούν αντίγραφο των δεδομένων ακόμη κι αν αυτά αφαιρέθηκαν ή άλλαζαν διαδικτυακά. Τότε ποιο είναι το δικαίωμα στη λήθη και πώς λειτουργεί υπό το πρίσμα της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων;

Τα πράγματα ήταν καλά μέχρι που κάποιος στην Ισπανία(Spain) κατέθεσε αγωγή εναντίον της ισπανικής εφημερίδας(Newspaper) επειδή τον έδειξε υπό κακό φως. Το γεγονός ήταν ότι το άτομο έκανε κατάσχεση δανείου και χρόνια αργότερα, αυτή η πληροφορία εμφανίστηκε στην εφημερίδα ως αναφορά (πιθανότατα σε δελτίο τύπου τρίτου). Το ισπανικό δικαστήριο παρέδωσε την υπόθεση στο δικαστήριο της ΕΕ καθώς έκρινε ότι τέτοιες πληροφορίες από το παρελθόν, οι οποίες έχουν καθοριστεί εδώ και πολύ καιρό, μπορούν να επηρεάσουν το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων. Ζήτησε επίσης να εξεταστεί ο νόμος υπό το φως του νόμου περί προστασίας δεδομένων(Data Protection Law) από το ίδιο δικαστήριο της ΕΕ.

Νόμος της ΕΕ για την Προστασία Δεδομένων - Δικαίωμα στη λήθη

Απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ(EU Court) : ​​Δικαίωμα στη λήθη

Μετά από ανταλλαγή ιδεών με την Google(Google) και τη Microsoft , το δικαστήριο της ΕΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα δεδομένα που δεν χρειάζονται πλέον μπορούν να αφαιρεθούν – βάσει του νόμου περί προστασίας δεδομένων(Data Protection Act) . Κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν τις εικόνες, τα γεγονότα και τις ειδήσεις να ξεχαστούν αφού δεν έχουν καμία σχέση.

Με απλά λόγια, η απόφαση έχει δύο κύρια μέρη:

  1. Ο νόμος περί προστασίας δεδομένων(Data Protection Act) έπρεπε να περιλαμβάνει μια ρήτρα σύμφωνα με την οποία μια πληροφορία θα διαγραφόταν οριστικά εάν δεν απαιτείται πλέον ή εάν οι αρχές είναι βέβαιες ότι οι πληροφορίες δεν θα απαιτηθούν σε νομικές διαδικασίες στο μέλλον.
  2. Το δικαίωμα(Right) στη λήθη(Forgotten) παραχωρήθηκε όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζητήσουν από τις μηχανές αναζήτησης να αφαιρέσουν αναφορές στις πληροφορίες τους που αυτοί οι αιτούντες πιστεύουν ότι χαλούν την εικόνα τους χωρίς υπαιτιότητα.

Το δικαίωμα(Right) στη λήθη(Forgotten) έχει ορισμένες σημαντικές ρήτρες. Πρώτα(First) απ 'όλα, εάν η μηχανή αναζήτησης αφαιρεί τις πληροφορίες από τους διακομιστές της, το τρίτο μέρος που φιλοξενεί τις πληροφορίες πρέπει επίσης να διαγράψει τις πληροφορίες από το Διαδίκτυο(Internet) , ώστε να μην ευρετηριαστούν εκ νέου από τις μηχανές αναζήτησης. Λέει επίσης ότι οι μηχανές αναζήτησης που λειτουργούν χρησιμοποιώντας διακομιστές που βρίσκονται εκτός ΕΕ πρέπει επίσης να συμμορφωθούν με την απόφαση που έχει ορίσει ο καταγγέλλων και είναι πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης(European Union) .

Προσθέτει επίσης ότι κάθε αίτημα που πρέπει να ξεχαστεί πρέπει να εξετάζεται χωριστά. Το αίτημα να ξεχαστεί πρέπει να δει αν οι διευθύνσεις URL(URLs) ή/και οι ιστορίες που ζητείται να αφαιρεθούν δεν έχουν πλέον δημόσια σημασία. Αυτό σημαίνει ότι εάν ο αιτών είχε εγκληματικό παρελθόν, τα αρχεία δεν μπορούν να αφαιρεθούν, καθώς οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν για το άτομο, ακόμα κι αν το άτομο έχει διορθώσει τους τρόπους του. Ομοίως(Likewise) , εάν ο αιτών είχε δημόσια ζωή ως διασημότητα ή πολιτικός και η ιστορία που ζητήθηκε να αφαιρεθεί σχετίζεται με τη δημόσια ζωή, θα προστατεύεται από τον Νόμο για την Προστασία Δεδομένων(Data Protection Act) και το Δικαίωμα(Right) στη Λήθη(Forgotten) δεν θα ισχύει εδώ.

Πώς να κάνετε αίτηση για να ξεχαστείτε

Από τώρα, τόσο η Google όσο και η Bing προσφέρουν ειδικές φόρμες. Ένα άτομο που επιθυμεί να αφαιρέσει ένα κομμάτι από το Διαδίκτυο(Internet) πρέπει να συμπληρώσει τη φόρμα και να την υποβάλει μαζί με έγγραφα (εάν ζητηθούν).

Η αφαίρεση υλικού από τις μηχανές αναζήτησης δεν είναι κάτι νέο. Υπήρχαν ήδη διατάξεις για την αφαίρεση προσωπικών στοιχείων κ.λπ. από τις μηχανές αναζήτησης. Ωστόσο, με την απόφαση της ΕΕ, το θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα και ΕΠΙΣΗΣ(ALSO) , το τρίτο μέρος που φιλοξενεί το απαράδεκτο περιεχόμενο πρέπει να διαγράψει αυτά τα δεδομένα από τους ιστότοπους του.

Είναι καλύτερα να κάνετε αίτηση τόσο για το Bing όσο και για την Google(Google) όταν θέλετε να σας ξεχαστούν, καθώς αυτό θα διασφάλιζε ότι θα ξεχαστείτε πραγματικά. Η χρήση των ειδικών φορμών και μεθόδων που παρέχονται και ζητούνται από αυτές τις μηχανές αναζήτησης διευκολύνει επίσης τη διαγραφή των δεδομένων από ιστότοπους τρίτων, ώστε να μην ευρετηριαστούν ξανά.

  1. Φόρμα Google για το δικαίωμα στη λήθη: (Google’ Form for Right To Be Forgotten: )Κάντε κλικ εδώ(Click here) .
  2. Φόρμα Bing για αφαίρεση περιεχομένου και λήθη: (Bing’s Form for Removal of Content and to be Forgotten: )Κάντε κλικ εδώ(Click here) .

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Και στις δύο φόρμες, θα πρέπει να προσκομίσετε αποδεικτικό ψηφιακής ταυτοποίησης, ώστε να γνωρίζουν ότι είναι στην πραγματικότητα το ίδιο άτομο και όχι κάποιος απατεώνας.

Διαβάστε(Read)Πώς να αφαιρέσετε το όνομα και τις πληροφορίες σας από τις μηχανές αναζήτησης(How to remove your name and information from Search Engines) .

Να θυμάστε(Remember) ότι η υποβολή των εντύπων δεν εγγυάται ότι οι πληροφορίες θα αφαιρεθούν. Θα μελετηθεί από ειδικούς που θα πρέπει να αποφασίσουν ότι οι πληροφορίες είναι πράγματι άχρηστες και άσχετες πια προτού διαγραφούν με αίτημα να διαγραφούν τα περιεχόμενα στους ιστότοπους τρίτων.



About the author

Είμαι προγραμματιστής λογισμικού με πάνω από 10 χρόνια εμπειρία. Ειδικεύομαι στον προγραμματισμό Mac και έχω γράψει πολλές χιλιάδες γραμμές κώδικα για διάφορες εφαρμογές Mac, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, των: TextEdit, GarageBand, iMovie και Inkscape. Έχω επίσης εμπειρία με ανάπτυξη Linux και Windows. Οι δεξιότητές μου ως προγραμματιστής μου επιτρέπουν να γράφω υψηλής ποιότητας, ολοκληρωμένα σεμινάρια για διάφορες πλατφόρμες ανάπτυξης λογισμικού - από macOS έως Linux - καθιστώντας τα σεμινάρια μου την τέλεια επιλογή για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τα εργαλεία που χρησιμοποιούν.



Related posts