Οι σκληροί δίσκοι, οι SSD^(SSDs) και άλλες συσκευές αποθήκευσης απαιτούν κάποιο είδος συστήματος για την οργάνωση της φυσικής αποθήκευσης δεδομένων τους σε κάτι που μπορεί να κατανοήσει μια υπολογιστική συσκευή. 

Τα διαμερίσματα, οι τόμοι και οι λογικές μονάδες δίσκου είναι όλα παραδείγματα διαφορετικών τρόπων με τους οποίους μπορείτε να χαρτογραφήσετε την ακίνητη περιουσία της συσκευής αποθήκευσης. Αν και κάνουν παρόμοια δουλειά, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.

Ξεκινήστε από την κορυφή: Φυσικές μονάδες δίσκου

Οι υπολογιστές αποθηκεύουν όλα τα δεδομένα σε κάποια μορφή φυσικών μέσων—συνήθως σε μονάδα σκληρού δίσκου ( HDD ) ή μονάδα στερεάς κατάστασης^{(Solid State Drive)} ( SSD ). Η φυσική αποθήκευση είναι κάτι που μπορείτε να αγγίξετε και τα πραγματικά δεδομένα αναπαρίστανται με κάποιο φυσικό τρόπο. Οι κοιλότητες και οι προσγειώσεις σε έναν οπτικό δίσκο αντιπροσωπεύουν ένα και μηδενικό. Σε ένα SSD , αυτά τα bit δεδομένων εκφράζονται από κελιά μνήμης που διατηρούν διαφορετικά επίπεδα φόρτισης.

Τόσο οι τόμοι όσο και τα διαμερίσματα είναι δομές δεδομένων που βρίσκονται μέσα και σε φυσικούς δίσκους. Ο φυσικός σας δίσκος θα περιέχει πλήρως τους τόμους που χρησιμοποιείτε για τους περισσότερους οικιακούς χρήστες. Ωστόσο, μπορεί επίσης να συμβεί το αντίθετο, το οποίο έχουμε εξηγήσει παρακάτω στην ενότητα "Λογικοί έναντι φυσικοί όγκοι^(Volumes) ."

Τα πιο σημαντικά στοιχεία που πρέπει να κατανοήσετε είναι ότι το σύνολο ενός φυσικού δίσκου μπορεί να είναι ένας μόνο τόμος, ότι πολλοί τόμοι μπορούν να βρίσκονται σε έναν φυσικό δίσκο και ότι ένας τόμος μπορεί να εκτείνεται σε πολλούς φυσικούς δίσκους.

Τι είναι ένα διαμέρισμα;

Ο απλούστερος τρόπος για να περιγράψετε ένα διαμέρισμα είναι ως φυσική υποδιαίρεση μιας συσκευής αποθήκευσης όπως μια μονάδα σκληρού δίσκου. Ένα διαμέρισμα ξεκινά και τελειώνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σκληρού δίσκου ή σε πιο προηγμένες ρυθμίσεις πολλών δίσκων μπορεί να είναι τμήμα μιας εικονικής μονάδας δίσκου. 

Σκεφτείτε το σαν να χωρίζετε ένα χωράφι σε οικόπεδα. Κάθε περιφραγμένο οικόπεδο είναι σαν ένα χώρισμα σε μια μονάδα δίσκου.

Τα λειτουργικά συστήματα αντιμετωπίζουν γενικά τα διαμερίσματα σαν να ήταν χωριστοί φυσικοί σκληροί δίσκοι. Ως χρήστης, δεν θα δείτε καμία πρακτική διαφορά μεταξύ της ύπαρξης δύο σκληρών δίσκων στον υπολογιστή σας και του διαχωρισμού μιας μονάδας σε δύο διαμερίσματα.

Τι είναι ένας τόμος;

Ο όρος "τόμος" χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά με τον "δίσκο" και ακόμη και "διαμέρισμα", αλλά υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά μεταξύ τους. Δεν βοηθά το γεγονός ότι διαφορετικά λειτουργικά συστήματα και βιβλιογραφία υπολογιστών χρησιμοποιούν ορισμένους από αυτούς τους όρους χαλαρά και εναλλακτικά. Η σύγχυση είναι αναπόφευκτη, αλλά θα προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε κάπως τα πράγματα.

Ένας τόμος είναι μια αυτόνομη μονάδα δεδομένων. Έχει μια ετικέτα τόμου (όνομα), ένα μεμονωμένο σύστημα αρχείων (π.χ. NTFS ή FAT32 ) και συνήθως καταλαμβάνει έναν ολόκληρο δίσκο ή διαμέρισμα.

Όταν βλέπετε τις μονάδες δίσκου σας, όπως C: ή D:, αυτό που βλέπετε είναι ένας τόμος. Επειδή οι τόμοι είναι συνήθως μεγέθους δίσκου ή μεγέθους διαμερίσματος, είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι δεν είναι ένα και το αυτό πράγμα, αλλά δύο διαφορετικές έννοιες.

Για απόδειξη αυτού, σκεφτείτε ότι μπορείτε να αποθηκεύσετε έναν τόμο ως αρχείο, όπως ένα DVD ή μια εικόνα δίσκου. Στη συνέχεια, μπορείτε να "προσαρτήσετε" αυτά τα αρχεία εικόνας ως τόμους στο λειτουργικό σας σύστημα και θα λειτουργήσουν και θα μοιάζουν ακριβώς με μια φυσική μονάδα δίσκου ή ένα διαμορφωμένο διαμέρισμα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαφοράς μεταξύ τόμων και διαμερισμάτων είναι ότι δεν μπορείτε να διαμερίσετε μια δισκέτα, αλλά εξακολουθεί να είναι ένας τόμος αποθήκευσης. Το ίδιο ισχύει για μια μονάδα δίσκου χωρίς διαμερίσματα, πράγμα που σημαίνει απλώς ότι έχει ένα μόνο διαμέρισμα που τυχαίνει να χρησιμοποιεί ολόκληρο τον δίσκο. Δεν υπάρχουν διαμερίσματα, αλλά εξακολουθεί να είναι ένας τόμος.

Ας ελπίσουμε^(Hopefully) ότι αυτό δείχνει τη διάκριση ενός τόμου από έννοιες όπως μονάδα δίσκου ή διαμέρισμα.

Λογικοί έναντι φυσικοί όγκοι

Τώρα που διαπιστώσαμε ότι ένας τόμος δεν είναι απαραίτητα ο ίδιος με έναν σκληρό δίσκο^(HDD) ή διαμέρισμα, είναι καλή ιδέα να συζητήσουμε εν συντομία τους «λογικούς» τόμους. Ενώ μπορείτε να έχετε πολλούς τόμους σε έναν φυσικό δίσκο, υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου το μέγεθος ενός τόμου υπερβαίνει αυτό που μπορεί να φιλοξενήσει ένας μεμονωμένος δίσκος.

Εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι οι λογικοί τόμοι. Ένας λογικός τόμος μοιάζει με έναν μεγάλο συνεχή χώρο αποθήκευσης στον χρήστη. Ωστόσο, φυσικά βρίσκεται σε διαφορετικές τοποθεσίες σε έναν μόνο δίσκο ή ακόμα και σε τοποθεσίες που εκτείνονται σε πολλούς δίσκους.

Λογικές μονάδες δίσκου

Μην συγχέετε έναν λογικό τόμο με έναν λογικό δίσκο. Εάν διαιρέσετε μια φυσική μονάδα δίσκου σε πολλά διαμερίσματα και στη συνέχεια διαμορφώσετε κάθε διαμέρισμα ως τόμο, το καθένα με το γράμμα μονάδας δίσκου, αυτές οι μονάδες δίσκου είναι "λογικές" μονάδες δίσκου. Αυστηρά μιλώντας, όλοι οι τόμοι είναι λογικοί αφού δεν συνδέονται απαραίτητα με μια ενιαία ή ολόκληρη φυσική μονάδα δίσκου. Ωστόσο, φαίνεται πιο συνηθισμένο ο όρος "λογικός τόμος" να αναφέρεται σε έναν τόμο που καλύπτει πολλές μονάδες δίσκου.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι από την πλευρά του λειτουργικού συστήματος, υπάρχει μόνο μία μονάδα δίσκου με μία μόνο συλλογή διευθύνσεων αποθήκευσης. Οι μηχανισμοί παρασκηνίου της λογικής μονάδας δίσκου απλώς διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα είναι γραμμένα στη σωστή φυσική θέση που αντιστοιχίζεται στις διευθύνσεις αποθήκευσης των λογικών μονάδων δίσκου, ανεξάρτητα από το ποια φυσική μονάδα δίσκου μπορεί να είναι.

Βασικοί δίσκοι έναντι δυναμικών δίσκων

Στα Windows , υπάρχουν δύο τύποι διαμόρφωσης σκληρού δίσκου: Βασικοί Δίσκοι^(Disks) και Δυναμικοί Δίσκοι^{(Dynamic Disks)} .

Το πιο πιθανό είναι ότι ο υπολογιστής σας με Windows έχει διαμορφώσει τις μονάδες δίσκου ως Βασικός δίσκος^{(Basic Disk)} . Υπάρχουν δύο τύποι Βασικού Δίσκου^{(Basic Disk)} . Αυτά που χρησιμοποιούν μια κύρια εγγραφή εκκίνησης^{(Master Boot Record)} ( MBR ) μπορούν να έχουν τέσσερα κύρια διαμερίσματα ή τρία κύρια διαμερίσματα και ένα εκτεταμένο διαμέρισμα, το οποίο μπορεί να χωριστεί σε πολλά λογικά διαμερίσματα. Οι νέοι^(New) υπολογιστές που χρησιμοποιούν τον πίνακα διαμερισμάτων GUID^{(GUID Partition Table)} ( GPT ) μπορούν να έχουν 128 διαμερίσματα, πολύ περισσότερα από ένα διαμέρισμα MBR .

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις διαφορές, ρίξτε μια ματιά στο MBR έναντι του GPT: Ποια μορφή είναι καλύτερη για μια μονάδα SSD; ^{(MBR vs. GPT: Which Format Is Better for an SSD Drive?)}.

Είτε MBR^{(Whether MBR)} είτε GPT , όλοι οι βασικοί δίσκοι χρησιμοποιούν έναν πίνακα κατατμήσεων για τη διαχείριση των κατατμήσεων σε έναν δίσκο. Από την άλλη πλευρά, οι δυναμικοί δίσκοι χρησιμοποιούν τη βάση δεδομένων Logical Disk Manager ( LDM ). Αυτή η βάση δεδομένων περιέχει πληροφορίες για τους τόμους που βρίσκονται στον δυναμικό δίσκο, όπως το μέγεθός τους, το σημείο έναρξης και λήξης τους και τα συστήματα αρχείων τους. Οι δυναμικοί^(Dynamic) δίσκοι υποστηρίζουν επίσης κατατμήσεις GPT και MBR , αλλά ξεπερνούν αυτό.

Οι δυναμικοί^(Dynamic) δίσκοι επιτρέπουν μερικά κόλπα που δεν κάνουν οι βασικοί δίσκοι. Το πιο σημαντικό είναι η δυνατότητα δημιουργίας τόμων με εκτεταμένους και ριγέ. Με άλλα λόγια, οι τόμοι υπάρχουν σε περισσότερους από έναν φυσικούς δίσκους. 

Ένας εκτεταμένος^{(spanned )} τόμος εμφανίζεται ως ένας ενιαίος τόμος στο λειτουργικό σύστημα, αλλά τα φυσικά δεδομένα υπάρχουν σε πολλούς δίσκους. Ο τόμος δημιουργείται από πολλαπλά τμήματα μη εκχωρημένου χώρου από πολλούς δίσκους και μπορεί να επεκταθεί.

Ένας ριγέ^{(striped )} τόμος συνδυάζει επίσης πολλές φυσικές μονάδες δίσκου σε έναν ενιαίο λογικό τόμο, αλλά τα δεδομένα παρεμβάλλονται σε όλους τους δίσκους, έτσι ώστε να μπορούν να συνδυαστούν οι ταχύτητες ανάγνωσης και εγγραφής των μονάδων δίσκου. Το Striping είναι επίσης γνωστό ως RAID 0 και προσφέρει τις μεγαλύτερες ταχύτητες για μηχανικούς σκληρούς δίσκους. Αυτή η τεχνική αύξησης της ταχύτητας είναι λιγότερο σχετική με τους SSD^{(less relevant for SSDs)} .

Μη εκχωρημένος χώρος

Όταν χρησιμοποιείτε μια διαχείριση διαμερισμάτων ή άλλο παρόμοιο βοηθητικό πρόγραμμα δίσκου για να δημιουργήσετε ή να διαγράψετε τόμους σε έναν δίσκο, ενδέχεται να δείτε μια ενότητα μιας δεδομένης φυσικής μονάδας δίσκου με την ένδειξη "μη εκχωρημένος χώρος". 

Αυτό σημαίνει ότι ο φυσικός χώρος στη μονάδα δίσκου δεν αποτελεί προς το παρόν μέρος κάποιας δομής. Ο μη εκχωρημένος χώρος μπορεί να βρίσκεται στο τέλος ενός δίσκου, στη μέση ή οπουδήποτε αλλού. Εάν διαγράψετε ένα διαμέρισμα δίσκου στη μέση του συνολικού χώρου του δίσκου, τότε αυτή η περιοχή χώρου αποθήκευσης γίνεται μη εκχωρημένος χώρος.

Εάν βλέπετε μη εκχωρημένο ή ελεύθερο χώρο, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα ή περισσότερα διαμερίσματα ή τόμους σε αυτόν τον χώρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορείτε να επεκτείνετε ένα γειτονικό διαμέρισμα για να συμπεριλάβετε αυτόν τον μη εκχωρημένο χώρο.

Αλλαγή μεγέθους κατατμήσεων, τόμων^(Volumes) και λογικών μονάδων^(Logical) δίσκου

Ανάλογα με τον τύπο του διαμερίσματος που έχετε και τη θέση του δίσκου που βρίσκεται, μπορείτε να αλλάξετε το μέγεθος των κατατμήσεων. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι έχετε δύο διαμερίσματα σε μια μονάδα δίσκου, αλλά σας τελειώνει ο χώρος στη μία και έχετε άφθονο χώρο στην άλλη. Μπορείτε να συρρικνώσετε ένα διαμέρισμα, δημιουργώντας μη εκχωρημένο χώρο και, στη συνέχεια, να επεκτείνετε το άλλο διαμέρισμα.

Πώς να ελέγξετε τη δομή του δίσκου σας σε ^(Disk)Windows , Ubuntu Linux και macOS

Τα Windows, το Linux και το macOS είναι τα τρία κύρια λειτουργικά συστήματα επιτραπέζιου υπολογιστή και όλα έχουν τα δικά τους βοηθητικά προγράμματα διαχείρισης δίσκου ή διαμερισμάτων. Οι διαφορετικές^(Different) διανομές του Linux μπορεί να έχουν διαχειριστές που φαίνονται διαφορετικοί, αλλά όλοι έχουν την ίδια ευρεία λειτουργικότητα.

Διαχείριση δίσκων των Windows

Το βοηθητικό πρόγραμμα διαχείρισης δίσκων των Microsoft Windows^{(Microsoft Windows Disk Management)} είναι αρκετά εξελιγμένο και σας επιτρέπει να κάνετε σχεδόν όλες τις λειτουργίες που σχετίζονται με διαμερίσματα, τόμους και άλλα. Μπορείτε να το ανοίξετε με διάφορους τρόπους, αλλά ο πιο εύκολος είναι να κάνετε δεξί κλικ στο κουμπί Έναρξη^{(Start Button)} και να επιλέξετε Διαχείριση δίσκων^{(Disk management)} .

Μόλις ανοίξετε την εφαρμογή, θα δείτε κάθε δίσκο και τόμο στον υπολογιστή σας. Η εφαρμογή Διαχείριση δίσκων^{(Disk Management)} σας διευκολύνει να δείτε ποιοι τόμοι βρίσκονται στον υπολογιστή σας και σε ποιους φυσικούς δίσκους βρίσκονται. Μπορείτε επίσης να εκχωρήσετε γράμματα μονάδας δίσκου εδώ και να κάνετε διάγνωση εάν οι δίσκοι ή οι τόμοι δεν τοποθετούνται σωστά. Τα γραφικά του δίσκου δείχνουν επίσης ξεκάθαρα τον τύπο διαμερίσματος που χρησιμοποιεί κάθε τόμος.

Ubuntu Linux Disk Utility

Στο Ubuntu Linux , το βοηθητικό πρόγραμμα διαχείρισης δίσκων που περιλαμβάνεται ονομάζεται απλά Δίσκοι^(Disks) . Όπως το βοηθητικό πρόγραμμα των Windows , σας παρέχει μια σαφή οπτική ανάλυση των φυσικών μονάδων δίσκου και των τόμων που βρίσκονται σε αυτές. 

Μπορείτε επίσης να διαχειριστείτε τους τόμους και τα διαμερίσματα σας εδώ, αλλά να θυμάστε ότι το Linux έχει ένα πιο περίπλοκο σύνολο προεπιλεγμένων κατατμήσεων από τα Windows^(Windows) . Για παράδειγμα, το διαμέρισμα swap είναι αυτό που χρησιμοποιεί το Linux ως χώρος εναλλαγής RAM , ενώ τα Windows^(Windows) χρησιμοποιούν απλώς ένα αρχείο^(file) σε ένα υπάρχον διαμέρισμα. 

Αν και είναι πάντα αλήθεια ότι δεν πρέπει να διαγράφετε κατατμήσεις εκτός εάν γνωρίζετε ότι είναι ασφαλές, αυτό ισχύει διπλά στο Linux .

Βοηθητικό πρόγραμμα δίσκου macOS

Το macOS Disk Utility δεν είναι τόσο απασχολημένο με πληροφορίες όσο άλλα λειτουργικά συστήματα. Παρόλα αυτά, προσφέρει τις πιο κρίσιμες λειτουργίες που χρειάζεστε κατά τη ρύθμιση ή την τροποποίηση της δομής ενός δίσκου.

Ο ευκολότερος τρόπος εκκίνησης του Disk Utility είναι να χρησιμοποιήσετε την Αναζήτηση Spotlight^{(Spotlight Search)} . Επομένως, πατήστε Command + Space και μετά πληκτρολογήστε Disk Utility . Στη συνέχεια, πατήστε Enter για να ξεκινήσει το πρόγραμμα.

Αυτό θα σας δείξει όλες τις μονάδες που είναι συνδεδεμένες στο Mac σας , καθώς και τη δομή αυτών των μονάδων δίσκου. Απλώς^(Just) να θυμάστε ότι το macOS δεν μπορεί να κατανοήσει ορισμένες μορφές αρχείων, όπως το NTFS , χωρίς ειδικό λογισμικό τρίτων κατασκευαστών.

Να είστε προσεκτικοί!

Αφού μάθετε όλες αυτές τις πληροφορίες σχετικά με τα διαμερίσματα, τους τόμους και τις λογικές μονάδες δίσκου, υπάρχει ένα ακόμη πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε. Το να μπερδεύετε με διαμερίσματα και δομές μονάδων δίσκου μπορεί εύκολα να καταστρέψει τα δεδομένα σας. Ο ασφαλέστερος χρόνος για να εργαστείτε με διαμερίσματα είναι όταν η μονάδα δίσκου σας είναι ούτως ή άλλως κενή και κάνετε την αρχική ρύθμιση.

Αν και είναι δυνατό να δημιουργήσετε διαμερίσματα ή να τροποποιήσετε, να διαγράψετε και να αλλάξετε το μέγεθός τους σε μια μονάδα δίσκου που χρησιμοποιείται, δεν θα πρέπει να το κάνετε χωρίς να δημιουργήσετε αντίγραφα ασφαλείας των πληροφοριών που δεν είστε διατεθειμένοι να χάσετε.

What Is the Difference Between a Partition, a Volume, and a Logical Drive?

Hard drives, SSDs, and other storage devices require some sort of system to organize their physical data storage into something a computing device can understand. 

Partitions, volumes, and logical drives are all examples of different ways you can map out your storage device real estate. Although they do a similar job, there are essential differences between them.

Start at the Top: Physical Drives

Computers store all data on some form of physical media—usually a hard disk drive (HDD) or Solid State Drive (SSD). Physical storage is something you can touch, and the actual data is represented in some physical way. Pits and lands on an optical disc represent ones and zeroes. In an SSD, those data bits are expressed by memory cells that hold varying charge levels.

Both volumes and partitions are data structures found within and across physical disks. Your physical disk will fully contain the volumes you use for most home users. However, the opposite can also happen, which we’ve explained below under “Logical vs. Physical Volumes.”

The most important facts to understand are that the entirety of a physical disk can be a single volume, that multiple volumes can be on one physical disk, and that one volume can span across multiple physical disks.

What Is a Partition?

The simplest way to describe a partition is as a physical subdivision of a storage device like a hard disk drive. A partition starts and ends at a specific point on the hard drive or in more advanced multi-disk setups it may be a segment of a virtual drive. 

Think of it as dividing a field into plots of land. Each fenced-off plot of land is like a partition on a drive.

Operating systems generally treat partitions as if they were separate physical hard drives. As a user, you won’t see any practical difference between having two hard drives in your computer and having one drive split into two partitions.

What Is a Volume?

The term “volume” is often used interchangeably with “disk” and even “partition,” but there’s a fundamental difference between them. It doesn’t help that different operating systems and computer literature use some of these terms loosely and interchangeably. Confusion is inevitable, but we’ll try to clarify things somewhat.

A volume is a self-contained data unit. It has a volume label (name), a single file system (e.g., NTFS or FAT32), and usually takes up an entire disk or partition.

When you see your drives, such as C: or D:, what you’re seeing is a volume. Because volumes are usually disk-sized or partition-sized, it’s easy to forget that they are not one and the same thing, but two distinct concepts.

For evidence of this, consider that you can store a volume as a file, such as a DVD or a disk image. You can then “mount” these image files as volumes in your operating system, and they’ll act and look just like a physical drive or a formatted partition.

Another typical example of the difference between volumes and partitions is that you cannot partition a floppy disk, but it is still a storage volume. The same goes for a drive with no partitions, which just means that it has a single partition that happens to use the entire disk. There are no partitions, but it’s still a volume.

Hopefully, that demonstrates a volume’s distinction from concepts like drive or partition.

Logical vs. Physical Volumes

Now that we’ve established that a volume isn’t necessarily the same as an HDD or partition, it’s a good idea to discuss “logical” volumes briefly. While you can have multiple volumes on one physical disk, there are also situations where the size of a volume exceeds what a single disk can accommodate.

This is where logical volumes come into play. A logical volume looks like a large continuous storage space to the user. Still, physically it is on different locations on a single disk or even on locations that span several disks.

Logical Drives

Don’t confuse a logical volume with a logical drive. If you partition a physical drive into multiple partitions and then format each partition as a volume, each with its drive letter, those drives are “logical” drives. Strictly speaking, all volumes are logical since they are not necessarily linked to a single or entire physical drive. Still, it seems more common for the term “logical volume” to refer to a volume that spans multiple drives.

All this means is that from the operating system’s perspective, there is just one single drive with a single collection of storage addresses. The background mechanisms of the logical drive simply make sure that data is written to the correct physical location mapped to the logical drives storage addresses, regardless of which physical drive that may be.

Basic Disks vs. Dynamic Disks

In Windows, there are two types of hard drive configuration: Basic Disks and Dynamic Disks.

It’s most likely that your Windows computer has its drives configured as Basic Disks. There are two types of Basic Disk. Those that use a Master Boot Record (MBR) can have four primary partitions or three primary partitions and one extended partition, which can be divided into many logical partitions. New computers that use the GUID Partition Table (GPT) can have 128 partitions, far more than an MBR partition.

To learn more about the differences, check out MBR vs. GPT: Which Format Is Better for an SSD Drive?.

Whether MBR or GPT, all basic disks use a partition table to manage the partitions on a disk. On the other hand, dynamic disks use the Logical Disk Manager (LDM) database. This database holds information on the volumes that reside on the dynamic disk, such as their size, where they begin and end, and their file systems. Dynamic disks also support GPT and MBR partitions but go beyond that.

Dynamic disks allow a few tricks that basic disks don’t. The most important one is the ability to create spanned and striped volumes. In other words, volumes exist on more than one physical disk. 

A spanned volume presents itself as a single volume to the operating system, but the physical data exists on multiple disks. The volume is built up from multiple segments of unallocated space from multiple disks and can be expanded.

A striped volume also combines multiple physical drives into a single logical volume, but data is interleaved across all disks so that the read and write speeds of the drives can be combined. Striping is also known as RAID 0 and offers the fastest speeds for mechanical hard drives. This speed-boosting technique is less relevant for SSDs.

Unallocated Space

When you use a partition manager or other similar disk utility to create or delete volumes on a disk, you may see a section of a given physical drive marked as “unallocated space.” 

This means that the physical space on the drive isn’t currently part of any structure. Unallocated space can be at the end of a disk, in the middle, or anywhere else. If you delete a disk partition in the middle of the disk’s total space, then that storage space region becomes unallocated space.

If you see unallocated or free space, you can create one or more partitions or volumes in that space. In some cases, you can expand an adjacent partition to include that unallocated space.

Resizing Partitions, Volumes, and Logical Drives

Depending on the type of partition you have and where on the disk it’s located, you can resize partitions. For example, let’s say you have two partitions on a drive, but you’re running out of space on one and have plenty of space on the other. You might shrink one partition, creating unallocated space, and then expand the other partition.

How to Check Your Disk Structure in Windows, Ubuntu Linux & macOS

Windows, Linux, and macOS are the three primary desktop operating systems, and all have their own disk or partition management utilities. Different distros of Linux may have managers that look different, but they all have the same broad functionality.

Windows Disk Management

The Microsoft Windows Disk Management utility is quite sophisticated and allows you to do almost all operations related to partitions, volumes, and more. You can open it in various ways, but the easiest is to right-click on the Start Button and select Disk management.

Once you’ve got the app open, you’ll see every disk and volume on your computer. The Disk Management app makes it easy to see which volumes are on your computer and what physical disks they are on. You can also assign drive letters here and diagnose if disks or volumes aren’t mounting correctly. The disk graphics also clearly show what type of partition each volume uses.

Ubuntu Linux Disk Utility

In Ubuntu Linux, the included disk management utility is simply called Disks. Like the Windows utility, it gives you a clear visual breakdown of the physical drives and the volumes that reside on them. 

You can also manage your volumes and partitions here, but remember that Linux has a more complicated set of default partitions than Windows. For example, the swap partition is what Linux uses as RAM swap space, whereas Windows simply uses a file on an existing partition. 

While it’s always true that you should not go around deleting partitions unless you know it’s safe, that’s doubly true on Linux.

macOS Disk Utility

The macOS Disk Utility isn’t as busy with information as other operating systems. Still, it offers the most critical functions you need when setting up or modifying a disk’s structure.

The easiest way to launch Disk Utility is to use Spotlight Search. So press Command + Space and then type Disk Utility. Then press Enter to launch the program.

This will show you all the drives connected to your Mac, as well as the structure of those drives. Just remember that macOS can’t understand certain file formats, such as NTFS, without special third-party software.

Use Caution!

After learning all this information about drive partitions, volumes, and logical drives, there’s one more thing you should be aware of. Messing around with partitions and drive structures can easily destroy your data. The safest time to work with partitions is when your drive is blank anyway, and you perform the initial setup.

While it is possible to create partitions or modify, delete, and resize them on a drive that’s being used, you shouldn’t do it without backing up information that you’re not willing to lose.

Related posts

• Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός VPN και ενός Smart DNS;

• USB 3 έναντι USB-C: Ποια είναι η διαφορά;

• Thunderbolt 3 έναντι USB-C: Ποια είναι η διαφορά;

• Ποια είναι η διαφορά μεταξύ υλικολογισμικού και λογισμικού;

• Η κάρτα SD δεν μπορεί να διαβαστεί; Δείτε πώς μπορείτε να το διορθώσετε

• Η εργασία εκτύπωσης δεν θα διαγραφεί στα Windows; 8+ τρόποι επίλυσης

• Γιατί το Ntoskrnl.Exe προκαλεί υψηλή CPU και πώς να το διορθώσετε

• ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ: Ο φορητός υπολογιστής δεν συνδέεται σε Wi-Fi

• Πρέπει να αγοράσω ή να φτιάξω έναν υπολογιστή; 10 πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη

• Οι Χάρτες Google δεν λειτουργούν: 7 τρόποι για να το διορθώσετε

• 9 Διορθώσεις όταν το Xbox Party Chat δεν λειτουργεί

• Διορθώστε το "Setup προετοιμάζει τον υπολογιστή σας για πρώτη χρήση" σε κάθε επανεκκίνηση

• Πρέπει να ανασυγκροτήσετε έναν SSD;

• Πώς να διορθώσετε τον ήχο που δεν λειτουργεί στο φορητό υπολογιστή σας

• Τι είναι ένα σφάλμα μη διαθέσιμης υπηρεσίας 503 (και πώς να το διορθώσετε)

• 10 ιδέες αντιμετώπισης προβλημάτων όταν το Amazon Fire Stick σας δεν λειτουργεί

• Πώς να διορθώσετε τα πλήκτρα πληκτρολογίου των Windows που σταματούν να λειτουργούν

• Διορθώστε την προγραμματισμένη εργασία που δεν θα εκτελεστεί για το αρχείο .BAT

• Διορθώστε τα σφάλματα "Οι οδηγίες στη μνήμη αναφοράς δεν μπορούν να διαβαστούν".

• ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ: Σφάλμα δεν είναι δυνατή η σύνδεση στο δίκτυο Steam